Geluk

Weer een schitterende voorjaarsdag; iets warmer dan gisteren zelfs.
Rond drie uur besloot ik nog even een rondje hondje te doen. We liepen, uit gewoonte, richting Diepenvoorde. Het grasveldje op, dat toegang geeft tot het gebied. Bram snuffelde wat, en zoals zo vaak vlogen er een paar kokmeeuwen over. Maar hé, dat was geen kokmeeuw...veel groter, wit en zwart, en een trage vleugelslag. Ik kon mijn ogen niet geloven: een ooievaar! Hij vloog behoorlijk laag, dus ik kon zijn prachtig rode snavel en poten goed zien. Met de kijker (tegenwoordig altijd op zak, want je weet maar nooit) heb ik hem gevolgd. Achter de bomen en huizen cirkelde hij een paar keer rond en leek te willen landen. Toen zag ik hem toch weer even hoger komen, en nogmaals enkele grote rondjes draaien. Daarna verdween hij uit het zicht.
Hoewel ik niet in toeval geloof, dit was echt een toevalstreffer: was ik een minuut eerder of later naar buiten gegaan, dan had ik hem niet gezien. En dit was ook nog eens de eerste die ik ooit hier in de omgeving gezien heb. Wat een geluk!